Dierenwelzijn en Onderzoek

In 1995 heeft de nertsenhouderij samen met de toenmalige minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij een Plan van Aanpak Nertsenhouderij opgesteld. Dit plan voorzag in een aantal fases om het welzijn van de nertsen waar mogelijk te verbeteren. Aanleiding voor dit Plan van Aanpak waren debatten in de Tweede Kamer naar aanleiding van rapportages van prof. dr. P.R. Wiepkema (een autoriteit op het terrein van dierenwelzijn) en het Interfacultair Centrum Welzijn Dieren (ICWD) te Utrecht. Het ging hierbij om aanpassingen die veel tijd en geld vereisten van de nertsenhouder. Bijvoorbeeld het vervangen en/of koppelen van kooien, het aanbrengen van kooiverrijkingen, het toepassen van een ander voederregime en het strenger selecteren op gedrag, pels- en staartbeschadigingen.
Ondanks het feit dat de controle op de naleving uitwees dat werkelijk alle pelsdierenhouders aan het Plan van Aanpak voldeden en het ICWD bevestigde dat het plan werkelijk het welzijn van de nertsen verbeterde, werd het Plan van Aanpak op 1 juli 1999 door minister Laurens-Jan Brinkhorst van LNV niet volgens afspraak geëvalueerd. De minister kwam plotsklaps met een nieuw discussiepunt op de proppen: ethiek. De Politieke historie met betrekking tot de Nederlandse Pelsdierenhouderij tot op de dag van vandaag, kunt u vinden op de pagina Politiek. Belangrijke rapporten staan daar in de linker gele kolom of zijn op te vragen bij de NFE via het Contactformulier. Daarbij zijn verschillende personen en instanties betrokken geweest. Hun studies kunt u opvragen bij de NFE. Uiteindelijk heeft het wetsvoorstel ‘Verbod op de pelsdierenhouderij’ van minister Brinkhorst de stemming in de Tweede Kamer niet bereikt. Hoe deze zou zijn uitgepakt zullen we nooit weten. De opvolger van minister Brinkhorst, Veerman, trok het wetsvoorstel na zijn aanstelling tot minister van LNV meteen in. De nerts is eigenlijk de laatste jaren de dupe geworden van dit politieke steekspelletje omdat de voorgestelde welzijnsvriendelijke maatregelen uiteindelijk pas in 2004 officieel zijn vastgelegd in een Verordening. Daarmee is het welzijn van de Nederlandse nerts eindelijk gewaarborgd.
In 2006 kwamen echter mevr. K. van Velzen(SP) en de heer H.E. Waalkens(PvdA) opnieuw met een wetsvoorstel om de pelsdierenhouderij alsnog te verbieden. Noodgedwongen gebruikten zij nu het argument: ethiek. De sector heeft inmiddels (op verzoek van de overheid) honderden miljoenen euro’s geïnvesteerd in dierwelzijnsaanpassingen (zie ook Regelgeving/Politiek/Welzijn). Nog voordat de nertsenhouders klaar waren met hun dure welzijnsaanpassingen werd in 2013 de pelsdierenhouderij alsnog verboden. Een voorbeeld van onbetrouwbare politiek.
Natuurlijk is er door de jaren heen ongelooflijk veel wetenschappelijk onderzoek verricht op het onderzoekscentrum ‘Spelderholt’ te Beekbergen. Soms gebeurde dit op verzoek van de overheid en soms op verzoek van de sector. Naast objectief gedragsonderzoek, onderzoek naar de noodzaak van zwemwater, huisvestings- en ander welzijnsonderzoek door dr. G. de Jonge en medewerkers van de Universiteit van Wageningen en Utrecht denken we hierbij bijvoorbeeld ook aan onderzoek naar betere voeding, vroeger of later paren of o.a. mestonderzoek. Veel aandacht ging uit naar de noodzaak van zwemwater. Uit onderzoek is gebleken dat nertsen dit wel plezierig vinden, maar dat het niet tot de basisbehoeften van de nertsen behoort.

Sinds 2004 vond onderzoek plaats door ing. J. de Rond op de onderzoeksaccomodatie “Edelveen” in Ederveen (http://www.edelveen.com/). De meest interessante wetenschappelijke rapporten vindt u hiernaast. Voor alle onderzoekrapporten van onderzoek accommodatie  ‘Edelveen’ zie www.edelveen.com.  Inmiddels is als gevolg van het verbod op de pelsdierenhouderij de onderzoeksaccommodatie gesloten en het centrum opgeheven.

De nertsenhouderij werd verboden vanwege ethiek omdat dit niet lukte vanwege prima dierenwelzijn. In 2009 werd al de basis gelegd door wetenschappers van 7 Europese universiteiten voor het huidige Welfur programma van European Fur Breeders’ Association. Begin 2011 werden 25 punten vastgelegd voor het meten van het dierenwelzijn van vossen en 22 voor nertsen. Gedurende 2011 en 2012 werd dit protocol in drie verschillende periodes getest en werden in Denemarken, Finland , Nederland, Noorwegen en Zweden testdata verzameld. Op 30 mei 2013 verscheen het eerste officiële Welfurprotocol. Na een aantal jaren van tests en verbeteringen is nu het officiële ‘Welfur assessment protocol for mink’ een feit. Nertsenhouders worden 3x per jaar in verschillende periodes gecontroleerd door een onafhankelijke, door Europa aangestelde,  instantie en ontvangen daarna als het goed is een officieel certificaat . Zonder dit dierenwelzijnscertificaat kunnen zij na december 2019 hun pelzen niet meer op een veiling verkopen.